içinden geçenlerin kýyýsýndaydým çok oysa tüm cümle aleme iþitirdim dediklerini ben fazla deðildim kendime eksik olan neydi sormak istemezdim
hani bir bozkýr bir yeþile bakardý bakardý da uzaktan bilmek istemezdi bu güzellik neden belki su belki sevi belki gökyüzü ancak soldurmak en kolayý olurdu tüm çiçekleri
odalar dolar odalar boþalýrdý tüm kalabalýk birikirdi avluda ben merdivenin ilk basamaðýnda loþluða dalardý gözlerim sorardým kendime o halde bu kalabalýk niye fýsýldardýn kulaðýma usulca bir sen varsýn gerisi bahane
kayardý merdivenler ayaðýmýn altýndan tutamazdýn hiç gözün yollarda
bak turnalar geçiyor þimdi üstümüzden bir ben bir de sen yoksun içlerinde
sahi turnalar sürüler halinde mi uçar yoksa baþlarý döner mi yalnýzlýktan boþ ver ben sormadým sen duymadýn say biz uçuyoruz hiçliðe
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.