camiye vakfedilmiþ dükkanlar ve tutarsýz bir haziran iþleniyor okul derslerinde. ben enderunlu bir talebe gibi yumruðumu sýkýp seni paýitaht ilan ediyorum kendime. yýl ikibin küsur ve gözlerin hala aklýmda, kocaman öpüyorum gözlerinden. gözlerini de anlatmak þiirdir geciken bütün trenlere, bütün mabedlere. sabahlarý seni düþünüyorum, geceleri tren garlarýnda kendimi uðurluyorum boþ bir bavulla. bazen ilahi bir mabede þeyh oluyorum. gaz lambasýnýn etrafýnda dört dönüyor bilincim, ben ve müridlerim... seni zikrediyor bana. devletin ceza kanununda ve adli raporlarda uzun uzun seni düþünmenin ehliyeti yok sevgilim. baltamýn ruhsatý da yok. olsa kýrardým bütün putlarý. O firavun ben Ýbrahim senin için yanardým atéþlerde. belki bir kaç bin yýl yatardým bir maðarada ve yahut resmi bir tevkif evinde... farkýndamýsýn ne kadar olaðan seviyorum seni sevgilim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.