Ayrılık, René- François Sully Prudhomme, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Þunu söylemem gerekmezdi;
Çoðu etkiden daha güçlü olan gözyaþlarým,
Islatarak tatlý gülümsememi,
Ellerinizin üstüne yazmaða gitti
Yakýcý itirafý; size onu söylemedim.

Dans edilir, çene çalýnýr, birlikte gülünür,
Bu oyunlar için izin yok artýk bize:
Yüzünüz kýzarýyor ve ben titriyorum;
Bizi ne bir araya getiriyor bilmiyorum.
Artýk dost deðiliz sizinle.

Ýþte zamaný, yararlanýn bizden;
Sizinle alçaktan konuþacaðým þimdi
Dostluðumuz baþkalaþýp ölmeden:
Eh! Söyleyin, kalsýn mý deðiþmeden,
Hissetsem de kâfi gelmediðini.

Gözyaþlarýmýn isteksiz
Lisaný hoþunuza gitmiyorsa,
Pekâlâ, yeryüzünde izleyelim her birimiz
Yolumuzu: ben, kimsesiz ve mutlu olan siz
Tanrýnýn bir seçkin kulunun kollarýnda

Görüyordum kalplerimizi, birlikte doðan
Öten bir çift kuþ gibi,
Ayný þafakta uyanan
Ve henüz uçamayan:
Birbirinden ayýralým, onlarý þimdi;

Ayýralým onlarý doðduklarýnda,
Belki de, gelecek bir gün
Uzun bir yokluktan mutsuz olup da,
Yürümesinler diye sonsuz bir boþlukta
Birbirlerini arayýp birleþmemeleri için.

René- François Sully Prudhomme (1839-1907)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: