YOLLAR

Bir getirdin, on götürdün hayattan.
Þükrettik, her þeyi bildik haktan.
Artýk biz umut kestik murattan...
Hayatý hep bize yonttun yollar!

Tam uslandým artýk, duruldum derken.
Zararým bir kendime yeterken!
Bir resim kazýdýn gönlüme sen, giderken...
Yine bir akþam üstü kandýrdýn yollar!

Ruhumu bir þehir harebesine götürdün.
Aklýmý sýlada, yarda unuturdun.
Hasreti sen ayaðýma getirdin.
Gurbete ittin beni sen yollar!

Yýðmýþ yaðmurlarý üzerime sanki savaklar.
Her yeni gün, yarýna bir umut saklar!
Üþüþmeden saçlarýma aklar,
Kýrklý düþlerin katilisin sen yollar!

Ýçtiðim hasrettir bir yudum.
Bir parça gurbet yutkunduðum.
Yattýðým, kalktýðým kaldý bir umudum...
Dokunma tutacak tek dalýma yollar!

Belki biliyorsun sen nelere gebesin!
Umut da vermiyorsun aslýnda, karasýn.
Bilinmez sen kimden yanasýn!
Hesabý hep kendine böldün yollar!

Yükledin simasýný aþýlmaz koca daðlara!
Koþmaya mesuttu gönül dikenli diyarlara.
Þimdi, gurbet türküleri hakim fýsýltýlara.
Zahiri, batýna boðdurdun yollar!

Sinmiþ kokusu her yerine yurdun.
Bu serin rüzgârda bin yýl uyurdun...
Yoksa... Sevdamý kimlere duyurdun!
Ayýrmak sana yetmedi mi yollar?

Belki de ben bu alemin acemi yolcusuyum!
Her yol vardýrmaz mesut diyarlara.
Belki de dünden kazýlmýþtýr kuyum.
Yollardan kalsýn hesabým bulutlara...

Burhan SEVÝMLÝGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: