Dur demiþsin ya hani Nasýl duracaðým ben bilemedim usta Kýrýk dökük bir hayatýn yanýk yürekli aþýðý Hangi parçasýndan tutunsam kopup kalýyor elimde Sözler kifayetsiz kalýyor Anlaþýlmýyor bak yine meramýn Bakýþlarda kaybolup gidiyorlar usta Bak görüyormusun Aþk yetim buralarda Sevdaysa yýkýk dökük Virana dönmüþ her bir yan usta Neresinden baþlasam nafile Ah ustam ah Bitmiþ tükenmiþ düþündüðün ne varsa Temelli virana dönmüþüz Habersiz Yersiz ve yurtsuz kalmýþ o dediðin usta Nefesini kesmiþler hemide Aþktan kimseler söz etmiyor artýk Kimselerde bilmiyor ha. Güzelliðin doðasýný bozmuþlar usta Sen býrak malayý kalsýn yerinde Hiç karmayýn harcý usta Mayasý tutmaz bu aþkýn Duvarlarý olsa ne çatýsý olsa ne Býrak kalsýn be ustam Aþk yetim Aþk öksüz Ben hem öksüz hem yetim en çokta sensizim Daha duruyorum usta Dur demiþtin ya hani Duruyorum usta Duruyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.