BEN SENİ BU ŞEHİRDE TANIDIM

Sýkýldýðým, bunaldýðým, daraldýðým
Bu þehre bir nefes verdin sen!
Ben seni bu sehirde tanýdým!
Deðiþmez, tüm sokaklarýný yýk istersen...

Biten umudum tekrar sende yetiþti.
Bir deli rüzgârdý serde gençliðim.
Mevsim son bahardý, papatyalar bitmiþti.
Ben seni bu sehirde tanýdým!

Bir serin yaz akþamý üzeri,
Pembe hýrkanla yitti korkularým.
Mümkün olmadý bir türlü bitmesi.
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Vuslata çok yenildi hasret nöbetim!
Üç, beþ dakikalýk gülüþüne çok vardým.
Sade bir merhaba demekti niyetim...
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Tükenen umutlarýn mateminde.
Huzuru ararken daðaldý bulutlarým!
Beni mutlu eden bir tatlý gülüþünü de.
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Bakamaya utandýðým bakýþlarýnda;
Gülüþlerinle burada ýsýndým, yandým.
Senle sevdim bu þehri baharýnda, kýþýnda!
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Çok bekledim seni sýcak da, ayaz da...
Belki ben sende sade bir iz kadardým.
Biraz cahildim, deliydim biraz da...
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Derin bir nefeste geldin gece, erken!
Hasretini dolaba kaldýrdým, tuzladým.
Þöylede uðramýþ gibiydin geçerken...
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Ellerin, ellerimde çok üþüdü.
Gözlerinde bir serçe kadardým.
Beni uðuþturan bir gülüþündü...
Ben seni bu þehirde tanýdým!

Burhan SEVÝMLÝGÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: