Gök yarýlsa da yýldýrýmlar Düþmanca atýlan gülleler olsa. Þimþekler çakýp çakýp durmadan, Konuþan gözlerimizi Kör etmeye çaktýrýlsa. Korkmuyorum ne olacak! Her yer yýldýrýmlardan kavrulup, Çakan þimþeklerden Bedenimiz közde olsa, Mistisizm var ya ruhta; Mistik iki filozof olur, Yürürüz metafizik yollarda.
Sað kalýr ya ruhlarýmýz, Seviþiriz öte dünya da...
Doyamayýp hýnca Yok etseler ruhumuzu da, -Var olan yok edilmez ya! - Hadi öyle de olsa;
Ölü ruhlarýn atýldýðý Bir çöplük vardýr mutlaka! Ve biz yalnýz kalacaðýz yine; Yaþarýz açlýðýmýzý sevgiye, Kýskanan, gözleyen olmadan. Ruhumuzdan arta kalanlarla, Karanlýk metafizik yollarda…
Yalçýn Öner 29.Mayýs.1972, Pazartesi Antakya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ürgüplü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.