AYRILIK

AYRILIK

Ölüm de zehir gibi acý bir sondur;
Dipsiz, soðuk ve rutubet kokulu,
Karanlýk ve çirkin yüzlü dipsiz bir kuyu.

Zor olan yine de bence ölüm deðil;
Kurþun deðdiðinde belki bir,
Ýpte sallanýldýðýnda belki üç dakika...
Azrail kapýyý ansýzýn çaldýðýnda ise,
Yüzüne sertçe kapýyý çarpsak da,
Yalnýz birkaç saniye sürer ölüm.

Bu kadar korkunç ve zor olsaydý eðer,
Kim ipe isteyerek boynunu uzatýr,
Kim atlardý soðuk ve karanlýk sulara,
Bir daha güzel boðazý
Görmemek üzere Ýstanbul’da.
Kim dayardý silahý þakaðýna,
ve kim çekerdi soðuk tetiði,
Ölümü bilerek kendi kafasýna?

Acý olan ve içimizi parçalayan,
Ýþte bunun için bence ölüm deðil;
Bana her gün ayný acýyý veren,
Beynime çakýlan paslý çivinin
Yýrtarak içeri giriþi gibi:
Kuþlarla bir daha kanat kanata uçamadan,
Bana bazen gölge, bazen çölde su olan,
Mavi - Beyaz bulutlarla da
Son kez selamlaþamadan,
Issýz ve ýlýk bir koyunda güzel Ege’nin,
Mavi berrak sularýyla sarmaþ dolaþ olmadan;
Mezarýmda bana yoldaþ olacak
Can dost çiçeklerimle bir daha,
Aðlayarak da olsa öpüþüp de koklaþamadan,
Ve en acýsý da budur inanýn:
Asýrlar boyu,
Güzel bir pazar sofrasý daha
Ailecek keyifle kuramadan;
Beni yapayalnýz býrakacak olan,
Kahpe dölü, kahpe dölü, bu kara ölüm...
Acýmasýz bir kara- mitralyöz gibi,
Bugün de ölüm önüne geleni
Kurþunluyor gülerek ve hiç durmadan...

Biliyorum kaçýþ yok, beni de
Gözümün yeþilinden vuracak birgün,
O karanlýk zalim ve soðuk ölüm!
Ne Kanuni, ne Fatih, ne Gazipaþa,
Ne baþka bir dünya kulu,
Ne ben, ne o, ne de siz,
Elinden kaçamýyor bu azýlý katilin.

Bugünden aðlýyorum iþte elimde deðil,
Düþünüyorum Temmuzun bir son haftasý,
Ýkibin yedi yüz elli yýlýnda ýlýk bir pazar,
Raký kadehini Assos’ta yuvarlarken Hans,
Torunlarýmdan biri Florida’da denize dalacak,
Ve Vladimir Merih’in Sibiryasýnda,
Yemyeþil tarlayý öküzlerle sürüyor olacak...

Oysa kimse o günü
Artýk eylülün hiçbir otuzunda,
Benimle asla paylaþmayacak...

Kutlanmýyor artýk benim doðum günüm;
Ben, yýllar önce ölmüþ ve unutulan biriyim.

Biliyorum evlatlarým
Bu þiir size çok dokunacak;
Bu gün yokluðum size çok koyacak,
Ve gözlerinize tane tane yaþlar dolacak...

Bana ise en çok koyan inanýn,
Asýrlar sürecek size ayrýlýðým olacak...

23.02.2004, Ankara


Sosyal Medyada Paylaşın: