hani yüzümüzdeki o kusursuz gülüþ alnýmýzdaki dümdüz beyaz papatya bir yol vermediðimiz kaldý anýlara bir de içimizde yaþayan o inatçý çocuða
nedense artýk gökyüzü de gri görünür hangi daðýn ardýna saklanýr bilmem ki mavi dostlar daha ikircikli oldu sakýnýr sahi nerde o coþkuyla çaðlayan günler
o nehir nerde korkmadan girdiðimiz pýrýl pýrýl sularýna daldýrdýðýmýz ayaklar nerde kýyýsýnda çiçek toplayan kýz, el aðaçlar da söküldü salýncak kurduðumuz
eski biz deðiliz gözümüzde elem var görüntümüze gerdiler insandan duvar ne yar eski yar ne gün ne de ay kuþkuluyum, güneþimizin üstünde leke var
18. 04. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.