Kalk;
Esmer bir hüzne dönüþmeden zaman
Ayýrma dal ile serçeyi
Gül ile dikeni
Mehtap ile ayý
Martý ile yarýþan çocuðu
Çýnlasýn yeniden doðanýn denizi
Kurulsun aralanan göz kapaklarýnda
sazlýðýn evreni.
Kalk;
Bir mendil sevinç yolla
sevene sevilene askere
Acýlar yakmadan
yaralamadan içini.
Viran olan baðlarý
yeþillendir yeniden
Getir dost çiçeklerini
daðlarýn güneþine
ek kardeþliði.
Kalk;
Gülü yapraðýndan öp
Sevdiðini gözlerinden
Evladý alnýndan
Elinden öp annenin
hürmetle minnetle
Bilene cennettir avuç içleri.
öyle ince öyle derin öyle naif
Kalbinden öp saygýyla
acýnýn çocuk elini.
Kalk;
Gör insanlarý seneler öncesinden
süz damla damla tülbentten
Kaldýr çocukluðunu
düþtüðü kaldýrýmda ellerinden
Býraksýn kýrlangýçlar
her sabah gökyüzünü baþucuna
Kucaklaþsýn maviler
saðda solda
Suskunluðun tozunu aldýkça sesin
En þaþmaz terazi ile tartýlsýn geleceðin..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.