korkuyorum geçmeye aklýn ortasýndan tutup beni býrakmaz diye yer vermez ’sen’ li duygulara
unutturursa gülümsemeni leylak dokunuþunda bu nisan ayý alýr atarsam koltuðundan allý morlu duruþuyla kalýrsa üzgün harap
oysa geliþinde bin bir umut var aþkýný kanýma iþler nisan nasýl girersen en kýlcal damarýma önce bakýþýn baþlar þarkýya düþünürüm bu huzur baþka nerede var
bir elektrik çarpar sanki titrerim geçtiðinde hayallerin arasýndan bir akým geçer senden bana rüzgârýn sallar bütün dallarýmý bazen dökülür çiçekleri ömrümün bazen güldürür nisan
býrakýp gitmeye ürkerim incinir diye kelebek kanatlarýn ya duygum lâle boynunu eðerse diye kalýrsa merhaban göðe asýlýp uzatmazsam insan elimi yaþ dalýný kýrarsam
üzgün bakarsa nisan
sen..
17. 04. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.