ELENİNCE...
ELENÝNCE...
Dünya çýkar dünyasý,tamah eder Erenler,
Ahireti unutup,bugüne gönlünü verenler,
Secaddesinin yerine,Ayý postunu serenler,
Libassýz üryan halde Hak divanýna gelince...
Kibirlenip,büyüyüp baþý göklere ermiþler,
Çok geçtiler elekten,þeyhler ile derviþler,
Vara yoða bakmayýp,nefesini tüketmiþler,
Titrer el ayaklarý sýrat köprüsünü görünce...
Gününü gün eyleme,düþün yarýný da var,
Helal,haram demeden,ettin ise biraz kâr,
Üstün topraklanýnca,yaðsa mezarýna kar,
O gün hesaplar sorulur,kefene dürülünce...
Þeyhim;Derki yaþarken aç gözünü ey gafil,
Ýyiliklerinden baþka, olamaz sana hiç kefil,
Yaradanýn huzurunda,kalýrsýn aciz ve sefil,
Günahlarýnla,sevaplarýn eleklerde elenince...
Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.34
21.08.2017
Yalova
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin GÜLBEY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.