Olsaydın

Güneþ battý yine, her yer kapkara,
Gecemde yýldýzým, ayým olsaydýn.
Yokluðun içimde onulmaz yara,
Dinsin diye sýzým, meyim olsaydýn.

Tüm þiirler sanki bana yazýlmýþ,
Þarkýlar, türküler, bana dizilmiþ,
Yüreðim bin çile, gamla ezilmiþ,
Efkarým, tel-sazým, neyim olsaydýn.

Nerde olursan ol, sana koþardým,
Senin için daðlar, taþlar aþardým,
Ömür boyu gitmez, sende yaþardým;
Vilayetim, kazam, köyüm olsaydýn.

Gel-gitler gövdemi sallayýp durur,
Bitir bu hasreti, eyleme gurur,
Dalgalar arada sahile vurur;
Deryada yalnýzým, kýyým olsaydýn.

Tüm dünyamý mavi renge boyardým,
Baþköþeye biblo gibi koyardým,
Gözlerine bakar bakar doyardým,
Soframda tek tuzum, suyum olsaydýn.

Ömür geldi, geçti, fýrtýna dindi,
Merakým kalmadý, hevesim indi,
Bir bardaklýk keyfim vardý ikindi;
Odundaki közüm, çayým olsaydýn.

Sensiz her þey yavan, anlamsýz, bomboþ,
Kýrýkhan virane, asude ve loþ,
Alaca’dan damlar iken kanlý yaþ;
Mendilde yaldýzým, oyam olsaydýn.

14.04.2018
Muhittin Alaca









Sosyal Medyada Paylaşın: