Gürül gürül akan çeþme ýssýz toprak yol yol boyunca sýralanmýþ dut aðaçlarý gölge yapar bir kaç tane ceviz aðacý bazý atlýlar geçerler mola verirler kana kana su içerler serin çeþmeden yol üstünde tek tük evler bir de karakol jandarma karakolunda karavanada günde üç öðün askere sýcak aþ piþer hepsi baþka baþka ilden vatan sathýndan Ahmet Mehmet Hüseyine emanet vatan dar ederler bu yollarý yiðit adamlar köy basýp adam kaldýran eþkiyaya dar bazý bu ýssýz yollardan çobanlar geçer yaz sýcaðýnda kavrulan dilsiz koyunlar su içerler yalaðýndan serin çeþmenin akþam olur batar güneþ büyük þölenle gecelerse karanlýk tuzaða gebe Antepli türkü tutturur yollar Antebe yanýk türküler söylerler sýla üstüne
’Urfalýyam ezelden göynüm geçmez güzelden’
tek kiþilik ranzalarda hayaller çift çift yeni bir gün baþlayacak atacak þafak yurdun her bir köþesinde yükselir bayrak boðup eþkiyayý kanda iman gücüyle duyulur zafer çýðlýðý ýþýr karakol buz gibi suyuyla çeþme aydýnlanýr yol
13/Aðustos/2010/Cuma
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.