Koþturup duranlar kim böyle nefes nefese dur yolcu biraz dinlen kulak ver ki o sese görmeden geçme daðý bu yer sultan otaðý yolun güzel bir yoldur nasip olmaz herkese
yanýndan geçip giden nehirlere de bir bak sen yola çýkmaz isen bekleme atmaz þafak aç gözünü iyi bak bir yanýn deniz derya daðdan akan þelale sol yanýnda bir ýrmak
bu yolu yürüdükçe her mevsimi yaþarsýn güneþ vurur topraða sen bendinden aþarsýn önünden gelip geçer bir yazýn dönencesi gidersen o ülkeye bilki orda hünkârsýn
bitmez sen yürüdükçe daðlar ovalar yollar gök yüzü cývýl cývýl hem yeþil hem mavi var bildiðin yolda yürü menzilinden hiç þaþma bilemezsin nerede nerede bir tuzak var
bir yanýn çakýl taþý bir yanýn mayýn dolu bir yanýnda yangýn var bir yanýn gül kokulu sen güneþi takip et karanlýktan uzak dur karanlýða dalmazsan budur derviþin yolu
tarlalar çiçeklenmiþ topraksa böceklenmiþ yaðmuru vermiþ hüdâ toprak bereketlenmiþ sen hakkýn yolundasýn payýna düþer cemre bürünmüþ yedi renge gök bile neþelenmiþ
bir kapý açýlacak menzilinden þaþmazsan günlük güneþlik yolun baþka yola sapmazsan dön kendi ekseninde kurtulup masivadan tutup verdiðin sözü beri kal sen riyadan
27/Mart/2010/cumartesi
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.