kim ördü bilmiyorum bir duvar var aramýzda taþtan mý gülden mi bilinmez kuþlardan da olabilir hani elimizi uzatsak birbirimize dokunacak deðin ince ses geçirecek kadar duyarlý týklatsak kapýmýzý yan yanayýz
nedense iki elin birbirine dokunabildiði yer arasýnda kilometreler okyanuslar var sanki böylesi kör, saðýr bir nokta o arada yaþanýr hayat savaþ çýkar þehitler olur insan uzaklaþýr gençliðinden çocukluðundan nasýl bir kalbe sahip olur bilmem kendini bile terk eder
bu kadar mý zor bir adým atmak bir yakadan diðerine ince iki teli baðlamak birbirine iki bakýþý koymak üst üste sesler karýþýrken birbirine tanrýsal bir nida beklemek ol diye!
ve inkâr etmek insan gücünü Tanrý’nýn verdiðini..
28. 03. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.