Bir fýrtýna koptu, karþý vadiden!
Tozunu dumana kattý daðlarýn…
Ecel, erken geldi sanki vadeden!
Sandým baðbozumu gelmiþ baðlarýn…
Doðada ne varsa, söktü yerinden!
Çekti elin çiftçim, alýn terinden…
Yaralandý köylüm hem çok derinden!
Caný çýktý, hastalarýn, saðlarýn…
Son fýrtýna açtý büyük yaralar!
Köyün yüzü, gülmüyor bu aralar…
Sahip yok ki, yaralarý saralar;
Anlamý yok rabýtanýn, baðlarýn…
Köylü mutlu deðil köyde kalmaktan!
Kentli býkmýþ, kent havasý almaktan…
Halk usanmýþ sanki insan olmaktan!
Faydasý yok, erittiði yaðlarýn…
Bir zamanlar, bir atar on alýrdýk!
Ezilsek de, yine dimdik kalýrdýk!
Yapýlan her iþten mutlu olurduk!
Hiç anlamý, kalmadý o çaðlarýn…
Karaman-2018/03
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
.....Bir insan kalmadý köylerde mutlu
.....Sanmayýn ki kentli onlardan mutlu
.....Var mý gelecekten gerçek umutlu
.....Sabrý da kalmadý yüce daðlarýn.................................................................Selamettin PULAT
Ekerdi biçerdi ayýk düþünde
Sabah er kalkardý ekmek peþinde
Bereket bulurdu çalý, taþýnda
Elleri deðmeden önce sýðlarýn......................................................................AYDIN(Sonsuzufuk)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.