Gün doðmuþ gün batmýþ ne çýkar. Yalnýz ölüp gideceðim derdim durmadan. Korkardým bir kadýna gönlümü açmaktan. Ezberimde tek bir laf vardý aþk adamý yakar.
Dostlarým desen hep mühim iþler peþindeydi. Bir bendim iþi gücü olmayan aylak. Onlar için geceler bile gündüzdü. Benim içinse gündüzler bile geceydi.
Þiirlerim hüzün kokardý hayatým hep rutindi. Sen geldin hayatým deðiþti. Beni benden alýr oldu aþk kokan þarkýlar. Pansuman oldun yaralarýma gönlüm þenlendi.
Hayatýma girdin gireli iþim gücüm rast gidiyor. Gecemde hüzün yok sabahýma güneþ doðuyor. Sana olan aþkým ilk günkü tazeliðini koruyor. Ýyi ki girdin hayatýma her saniyem seninle anlam buluyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.