büyümekten korktu çocukluðum baharýn gelmesinden, gülün açmasýndan az olmasýndan mý yoksa gülü yürekten sevenin gördüðünden belki de ayak altýnda çiðnenen yapraklarýný dalýyla nasýl kýrdýðýný hoyrat ellerin
bütün çocuklar can atarken büyüyeyim diye onun elinde hep oyuncak bebek oldu koca kýz oldu atmadý elinden býrakýrsa göreceklerdi çocuk halinden çýktýðýný deðiþtiðini bakýþlarýnýn artýk coþkuyla kahkahalar atýp gülemediðini
oysa büyüdü bebeði ona sütyen bile dikti o büyüklerin giydiði genç kýz gibi taradý saçlarýný dudaklarýný boyadý arkadaþý oldu
duyumsadý kim bilir kadýnýn yaþamasý zordur burada adýmlarýný özgür atmasý daðýtarak saçlarýný rüzgâra karþý yürümesi
ki baþtan kesikti yollarý nereye adým atsa bir yol kesen bulunacaktý bir tepesine binen o özgür kanatlý kuþlar gibi olmak isterken kanadýný kolunu kýran
on dört yaþýndan on beþe girmek istemedi burada kýzlar on beþinde satýlýyor everiliyordu bir hayvan bir eþya deðildi o ne satýlýr ne evlenirdi
büyümemek için þiirler yazdý çocuk yüzlü resimler yaptý yine de zaman onu da çengeline takýp aldý saymadý küçücük yüreðini hayatýn avusunu sundu içirdi zehirlendi çocukluk
neden boyadý gözünü kirpiðini soyundu leyla’lýða oysa mecnun týfýl bir çocuktu daha hiç de büyümedi
sevdi sevildiði kadar büyüdü sevda büyüktü çünkü o dünyayý, dünya onu döndürdü bayýlýp ayýldý baktý yanýna gökten düþen adama o deðildi çocukluðunu uðruna terkettiði okkalý bir tokat yedi hayattan kendi iyileþtirdi yüzündeki morluðu
yine de kaldý yüreðinin bir yerinde o çocuk gördü kanayan yarasýný
28. 02. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.