________________________Manisa anýlarý…(SON)
Manisa’yý senden önce görmedim!
Çaðýrýnca, koþtum gittim birader!
Kötü diye, hiç ihtimal vermedim;
Her yerine öldüm, bittim birader…
Ne güzeldi, hep birlikte dolaþmak…
Aldýðýmýz her nesneyi, üleþmek!
Senin espirilerinle gülüþmek!
Hiç sanma ki hep unuttum birader…
Göremedim “Spil” daðýn ucunu…
Lokman hekim olmuþ mesir macunu!
Çekirdeksiz üzüm, sarmýþ acunu;
Cýngýllardan, lezzet tattým birader…
Tatlý kavun, Kýrkaðaç’ta bulunur!
“Sard” kentine, ancak hayran kalýnýr!
Þehzadeler duymasýn çok alýnýr;
“Nyobe’ye,” bir göz attým birader…
Antalya’da Side, Perge, Aspendos!
Fethiye’de Pýnara ve Telmessos…
Manisa’da, Artemis ve de Sardes;
Kültürüme, kültür kattým birader…
Antik kenti, bilirim hiç sevmezdin!
Dört kýrýk taþ derdin asla övmezdin!
Nezaketen, hiçte baþtan savmazdýn;
O taþlarda, ne çok yattým birader…
Son duraðýn Konya oldu sonunda…
Anlattým bak, ne var, ne yok önünde!
Dört haziran, güzel bir yaz gününde;
Ben de kara yasa battým birader…
RUHUN ÞAD OLSUN…
Antalya-2018/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.