Saklý deðildir Umudu yerden yere vuran ýslýk nefesimde Daldýðým noktadan uzaða gitmek Beni kendime yakýnlaþtýran çizgidir Bu yüzden gölgelerin elleri büyüktür ensemde
Dilime ölümü baðlayan rüzgar ipliði Sesime sis yalnýzlýðý Gümüþ tepelerle dokurken Dudaðýmýn ucuna sürüklenen çocuklar gibi Göðümü sararým Durmadan avuç içlerim titrer Etrafýmda kol ayak gezen Insan iniltileri Kapalý kapý ardýnda Beyaz çiçek dökerim kendime Kendim kendinden geçer Kendimi severek
Gövdemin örgüsüne aþktýr takýlý kalan Sabahýn zerafetiyle karþýlarým seni Çünkü sabýr yorgan gibi Yokluða ve acýya can katar Yüzümdeki boþluklarý sevgiyle onarýrken Baþýný dayadýðýnda yüzüne akar yüzüm
Yanyana Bir aynanýn karþýsýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.