Yeşil saksı
Sen yanýmýn yanýna koyduðumda kendimi..deðiþtim
Hasret ateþinden sevda dilini çala çala...
Yakýnlaþtýkça bütün bitkiler ve taþlar kadar her haline
Gözlerine kalbimi içirmekten geçen kitaplar okuyorum
Aklým deniz gibi sarsýlýrken sayfalarýn uçuþan kanatlarýnda
Bir bulut gibi sana inanmaktan geçip
Sise karýþýyorum
Yaðmur gece ve
Ölülerle..
Bazen
Ay ýþýðý gibi susan çiçeklerin öfkesini avucuma basýp
Uzaklara düþ buðdaylarý savuruyorum
Kanýmla
Canýmla
Ve
Atýmla..
Aðzý açýk kuyuda yüreðimi yýkadýkça su
Kuþlar benimle çöküp oturuyor derine
Ses yankýlandýkça sessizliði giyiniyoruz gözlerinin ucuna
Belli ki duyuyor saçlarýmý tarayarak güneþe uzatýyorsun
Saatler dar
Ince bir yolda dalgýnlýða sýðmaz delilik
Kaldýrýmda boy boy aðaçlar
Hýzlý hýzlý geçerken saðýmdan
Güneþte çözümü mümkün olmayan düðümü
Kayalara nasýl vururum
Bir çocuk titrer mavi kalp içinde
Sonrasý
Girdiðim yolda tek baþýna deðilim
Içimdeki sen özlem serptikçe yeþil saksýlara
Odamda dumaný tüten sarý sýcak sevdayýz
Sen
Ben
Ve biz
Aðacýn gölgesinde öpüþen bakýþmalar gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.