Ufukta izi olmayan mevsimler
Göðün kapýsýnda yollar kalabalýk
Çölün ortasýna düþer aðaç kökü
Güneþli havada yaðan yaðmur
Sýnýrsýz zaman filizlendirdikçe
Kurþun gibi yayýlýr karanfil kokusu
Hikâyenin geri kalanýný yok
Kýsa pantolonlu kaldý tüm çocuklar
Sana baktýkça kuþlar gülümsüyor
Yansýyor yüzüne hüzmeli dua
Masum uykuya dalmadan önce
Civan gülümsüyor gamzeleri de
Sýðdýrmak lazým büyük hayalleri bi baþka zamana
Rüzgârýn sýrtýnda çoðalan sessizlik
Islak akþamlara yýldýzlar iner
Kuþanýr amber kokulu mehmetciði
Yüzler gördüm soluðumda küçük!
Yüzler gördüm soluðumda heybetli
Yüzler gördüm tuhaf bir tat
Kapý eþinden aðýtlar uçar Anadolu’ya
’’O an Rabbime dedim ki
Yeni doðan süt kokan bebek olsam, uyusam’’
Ümmühan Yýldýz.