inkâr burcunda otur sen, kabul etme aþký
sevdan akýp gitsin yaslý günler içinden
gittikçe büyüsün kalbimizdeki sýzý
kabuk tutmayan yarada görme izini
bütün mahalle, kent bilsin sen bilme
günler ateþini üstümüze atarak gitsin
görme!
mecnun da mý bakýþýyla söyledi aþkýný
bir gülüþ için mi yuttu çölün tozunu
deðildi bilirim kaktüsün suyu
gözlerinde kara bir oyuk býrakan gözyaþý
kýzgýn kum boþuna yakmadý ayak altýný
yüreði güneþten harlý yandý
yanma!
yalan deryasýnda çýrpýn, yüz sen
fayda etmez söðütlerin gölgesi
daðdan inen su serinletmez göðsünü
çarp kayadan kayaya umut deren günleri
çocuk kalbini býrak kararttýðýn gecelere
inlesin dursun orda ince kalp sesi
duyma!
bir masal ülkesinde kalmaya tutsak et aþký
unut ördüðün kalýn duvarlarý
yok de sonra, aþk yok
baðla gözlerini insana
sevdaya uzun mektuplar, þiirler yazan
bir þey olmamýþ gibi umarsýz gezdin
hani nerdeyse bakýþýný götürecektin
gittiðin o sevgisiz gecelere, dona, ayaza
kabul etmese de dilinin kemiði
en güzel mektubu gözlerin yazdý!..
yazma!
05. 02. 2018 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.