bir seni sevdim

" bir seni sevdim,
bir seni hala.. "

güne açarken sisli daðlarýn engebeli gövdesinde
mayýs çiçekleri,
güneþe elini uzatýrken haziran günleri,
bordo ýrmaklar akarken gülüþümün gevrekliðinde
yaz mevsimleri..
bir seni sevdim,
bir seni..

çatýrdarken soba üzerinde annemin bakýr demlikleri,
mahmur gözlerle bakarken pencereden gözlerim,
köþedeki fýrýndan yeryüzüne
daðýlan sýcacýk somun ekmek kokusunu,
bir de seni sevdim sabahlarý,
evlerden koþuþturan çocuklarýn telaþýyla.
bir seni sevdim,
bir seni hala..

gündelik muhabbetin orta yerinde
düþüþünü aklýma,
seni bir kaynak suyunun berraklýðýnda
tasavvur edip
abdest aldýrýrken sevdama.
gönlüme kayýþýný sevdim,
ýssýz gök’yüzümde bir yýldýz narýyla.
seni,seni bir öykünün saklanmýþ gerçeðinde,
elleri kelepçeli sanýk imkansýzlýðýyla,
’dokunsam düþerim kayboluþun avuçlarýna,
kaçsam kaybolurum ölümlülük hastalýðýnda..’
fikriyatýnýn korkusuyla defalarca sevdim.

bir seni sevdim..

gece oldu,
aklýmý örtüþünü sevdim.
patiskadan gülüþünün otantik iþlemesi
düþerken yüzümün rengine,
kalbimde örülüþünü sevdim ilmek ilmek.
düðümledim sözlerimi karanlýðýn lal duraklarýna,
kent kent kovaladým hýrçýn sesimi sessizliðimle.
gölgem düþerken izbe caddelere,
gölgemi öldürmeni..
gözlerinle içip karanlýðý,
gözlerime yaktýðýn mum alevlerini..
bir seni sevdim,
bir seni gece olurken.
bir seni hala,
her gece defalarca ölürken..

- abdullah cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: