piramit çiçeklerin
yapraklarý denizin sýradanlýðý
sessizliði ufuk
kum çalarken yakaladým kýzýlý
saatler tutan elin buyruðu idi
korkular birbirinin arifesi
algýlarýn sýzýsýyla
gün geldi.
deðiþimler
sularda daðýnýk ayaz perdesi
yapraklar bahane þeffaflýðý
ey
kozasýný yitiren rüzgar
kýrýntý dalga köpükleri dönüyor etrafýmda
kirpiklerim kördüðümlerin vazgeçiþleri gibi
ah nasýlda kokusuz
öksüzlüðün kýyýsýzlýðý
belki de bir hayalin kalbinde boðulmuþum
uzaklar sýrýlsýklam
avuçlarým þiir
zihni uyutmak zor
sessizliðin gözlerine sýðýndý nefesim
.....