ucuk nefis

dört köse
ruhuma sarýlan dar kapýlar
yüreðime inen aðýr darbeler
aklýma engel olan gercekler
gözlerimde daðýlan efsuni sura




kaybolan kainatta fuli renk
ah benim dilimde büyüyen
dudaðýmda baþýmý döndüren nefis
hadi git yalnýz kalsýn rüyalar ve insanlar




katlanmýþ dururken viçdan lafta
vakitten caldýðým kýrýk ayna
södürdüðüm yanan riyakar hayata
gözümmü kördü yoksa yürek mi aldanmakta






okyonustayým yalan dünyanýn
tek baþýma harcanmaktayým
her biri gömdü suretleriyle
yaþamla ölüm arasý bi dakka





dursun rüyalarým
akmasýn kanayan yalanlarým
yeter kýrýldý suretim
hanginiz býraktý ruhumu böyle kücülmüþ







dokunamýyorum
uzaklaþýrken tam olamayan ürgenler
karanlýklar icinde bir ýþýk loþ alev
geceyim artýk gündüzümde yaþayaný olmayan






ey nefis
hüçrendeyim
kýrýlmayan onurunla
hala sahte rüyalar yaþamaktayým





.
Sosyal Medyada Paylaşın: