bekleme durağı...

günün beyazý acarken erken
sarýya dolarken ve yaþam seslerini acarken
geçmis dar bir vadide beklerken
ve yaðmurda ýslanan bütün duygular üsürken
özlemleri gömerken acýya bir kez son bakýþla
uðurlarken icimizdeki yanan bir ismin kýrýntýlarýný
simdi zorun en büyüðü yalnýzlýk
ölümün sanki diðer adý ,suskun sonlar duraðý
,,,
,,
,
bekleyeni olmalý ,
bir insaný herþeyiðle seven ve gözeten
anlamlý olmalý ,anlamsýzlýkta hep yardým eli gibi kucaklamalý
güzel olmalý ama yanlýz kalpbi ve neþeþi
icinden geldiði gibi olmalý mesala
güzel yüreði gibi bakmalý
herkezden ayrý olmalý anlamalý sevildiðini
bu kirli kasvetli yaþam siyahýnda sadece beyaz sevgisiyle büyümeli
narin cicekler gibi hemen kýrýlmamalý
her gün acmalý gülümseyen gamzeleriyle
dünyama hayatama ve en önemlisi kalpbimde adý olmalý
,,,
,,
,
simdi yeni yýl ve yeni yaþam
gökyüzüm hayatým güneþim yaþam enerjim
bir rüzgarýn kuvvetiðle yükseliyorum
bir ucurtma gibiyim þanki,ama ipimi tutan yok
yalnýz ve üzgün sað göz yaþlarýmla savruluyorum
bir bekleyeni olmalý insanýn ama malesef yok,,
,
,,
,,,
bir ben var,
üzgün,
ama
bir ,,,O,,,
yok...




Sosyal Medyada Paylaşın: