merhamet öze düşünce.

,

þuhur dünyasýnda ezdiðin kac tane ruh kaldý
gitgide buluyorsun yolunu yavasca ürkütmden
sallana sallana geciyordu aklým ve tükenen yýllarýn ardý
kaç gün sayýklattý gizli mabedindeki rüya kala kalmýþlýðý
nasýl kýrarsýn nasýl baska baska hesap duvarlarýna hüküm bulursun
hadi söyle kaç mazumun canýna kýydým
aðlayanla aðlatdýðýn merhameti
kesin bir dille yargýladýðýn nefisi
hangi gün taþýrki konuþurken susan zavallý bakýþlarý
kirpiðinde süzülen icinden düþerken aðýr yargýlardaki halini
kurtulmak icin kendi adaletini kendi vçdanýnda sorgulayan kaç kisi kaldýkki
anlatmýyordu insanlýða yeni kurtulusun gercek sürüvenini
bir ön yargýda asýlýyordu haksýzlýk deðer gömülüyordu kara yazgý mührüne


söyleyin neden hep haklýdýr
haksýzlýk icinde kendini özgürleþtiren
ne yapýlmalýdýr rüyasýnda hergün o anýyý gören
keske haksýzken haklý olmasaydý nefis denen kör amaþ
öyle dipsiz bir cümlede gayri ihtiyari sorgulamasdý viçdan
rahat uyaya bilseydi özel ve tüzel yorgan üstünde yýldýzlý hayeller
birden bire kapanmasaydý dürtü dürtü ayakta kalmak isteyen bosluk sesleri
neylersin ne gücün yeter nede bitmislik icindeki asýl urgansýz ve meftun yalnýz gece
satýr satýr adalet ister ,korkusuz kalmýþ karsý rahtaki okunmamýþ insanlýk




yalnýz bir kanundu sabahýn safaðýný bekleyen
yolcusuz duraklarýn masum ve öksüz canýn
bilinmiyordu tutsak kalmýþ ve dilim dilim parcalarý
hangi saygý kaldýra bilirdiki eðilmis bir yüreðin asi doðrularýný
icimde ön yargýdan ve nefretten kurtulan kaç hamal var
kaçtane alýnteri gibi doðrunun tek yolunda kaç tane ruhu deðiþmemiþ var
hadi söyleyin burus burus kalmýþ ve isyandan yakýp yýkmaktan baska neler daha var
zalimken mazlum iyi iken kötülük neden istenirki ,kýþkanç ýk kadar zordur
keþiyorum yine bir adalet tiyatrosu ama býcaðýn ters trafýnda yalan dünyanýn doðrularýný
insanlýða bir darbede biz vurmayalaým ,insan özgürken nefis alýr
her gün doðan güneþi gibi hayat yeniden baslasýn

ne aðlayan olsun nede aðlatan
ben kimden basladým ne kadar dürüstsem o kadar yalnýzýmdýr
ve ne kadar yalan söylediysem yine o kadar yokkum
ic hesap dýs baðý örügülerinde karmasýk düzen dingilliðinde
önsüz sonsuz bir rüzgar gibi artýk dönüp durma vakkti deðil
yasadýðým kadar varým olmak istediðim kadar can atýmlarýmdayým
bir rüyadan uyandým iyiði bir hikayeydi benim icin
kendimi susturdum kendi kendimi ödünlendirdim
ilk günlerdeki gibi artýk herkez ayný benim icin
ne gözüm acýr nede icimdeki yangý alevi
kendimi düzeltim kendi parcalarýmdaki bensizliðimi
düzgün göre biliyorum artýk kör deðilim
ne hesapým nede sonum özgürce güle biliyorum

taþ öðrenir de aðlamayý akrep öðrenmez mi
ben baskalarý icinde üzüldüm artýk ne taþým nede zehirli akrep
icimde ne cirkinlik nede kötülük ilk günün sabahý kadar beyazým
siyaha boyanan ruhum acý ceken kimsesiz sol yaným
ne sonsuz nede baslangýc kadar soguk düþüncelerimdeyim
kimdme söz verdim , artýk özüme döndüm
yalnýzlýðým benim asýlsýz duygularým
ne kadar yalansýz o kadar iyidir...



aðlaya bilseydiniz, anlayabilirdiniz
icimde aðladýðým anlarda buldum
merhametimi .

kalbinizden merhamet gitdiði gün
yýldýrým yollarýnda kuru bir dal olurdunuz
cýnarlarýn rüzgarda cýkardýðý ses gibi ruh eðilemezdi
yazýn bir buz kýþýn sýcaktan tellemeyen akýl gibi
bir pismanlýk kapladýðý ve üzerinize sindiði hata gibi
,
merhamet etki
gün gelir
viçdanýn seni yormaz.
.

cýkarsýz ve doðru düþünce gibi risk alýrdýnýz
ne kazanmak var nede kaybolan bir þey
öz güven daðlarýnda yaðan güz yaðmurlarý gibi
güle deyen gözyaþlarý gibi hüzün kokan gerceklik gibi

merhamet..
Sosyal Medyada Paylaşın: