zarifçe...

" yalnýz hüznü vardý kalbi olanýn "



sana deðerdi
al senin olsun istedim
berki geçmisim delikli bir kuyuðdu
ama.



al istedim sil gözyaþlarýný


kuþlar gibiydi yüreðin
ucup ucup bana gelesin istedim
nerden bilebilirdimki göðün delindi





kaldým altýnda yaðan acýlarýnla




ruhuma düþen binlerce alevdi
gör istedim sadece gör
senindi berki kocaman gördüðün yürek
þimdi ufacýk




parcalarý bile senden güzel deðil




hani yalnýz kalýrsan ya
icinden konusur biri sendin " o "
yeþilin bereki mavinin nuruydun
aktýn icime gözümü yaktýn fark edemedin



þimdi her deniz senin kokunla kaplý




ýlýk ocaðýn soðuk rüzgarý gibi
kaldým öylece kaldým ucu acýk kemerler
sonu gelmeyen korkular siyahdan gecemeyen beyaz yýldýzlar
yorgumdum bir yanýmda aðrýlar sol yanýmda bel kýrýðý




düþtüm öðle yüzümde çoçuksu bir aðýtla



yollar derim cok derin
kazýlmýþ bir cukur
icinde üc göz aldanýþý
bir kemikten yalan



ve sayýsý olmayan karanlýklar



deðmezdi ne suç senin nede günah benim
sýrmalý kösklerim yoktu
sýrasý geçmiþ yüzü sarý
bir kader mahkumu yýllar düþün



ölümü özlemekte ayýp deðil
þimdi kölemen körlüðümde
hatta kedilerin sokaklarý
bile özgün




sevgimle
kal
büyüsün
yalnýzlýðým


mutlu yaþa
hayat bildiðin
gibi " adil "


deðil.




.
.
.
Sosyal Medyada Paylaşın: