Uyumayý seviyorum uyanmak için Geceyle kaygan kaldýrýmlarý kulaçlarken Ay ve yýldýz altýnda düþe düþüyoruz Öfke ve bakýþlarý býraktýðýmýz yerde Kimse yok sevgilim Sanki pastelle boyamýþlar bu þehrin Kimsesizliðini
Sakallarýn arasýndan inerken bir sokaðýn ayakucuna Yer yumuþak Canlý bir tabloda kuþlar kýyýlara yerini almýþ Yanýbaþýmýzdaki aþkýn ter gölüne Dudaklarýný uzatýnca Suyla öpüþmenin dansý Baþlýyor
Bunun bir rüya olmasýndan korkmuyorum Melekler kanatlarýný perde gibi gerince üzerimize Bizi bizden baþka kimse görmüyor Hem ne farkeder yerle gök arasýnda Uçuyoruz ya çocuklar Gibi
Kalbin aynasýna bak Ayný anda birbirimize çarpýþan iki deli Týpký o günler gibi Týpký uzaktan yansýyan dikey ýþýklarýn yakýnlaþýp Tutulmasý gibi Öyle titrek Öyle parlak
Sen þimdi inanmazsýn ama Az önce gözlerimi açtýðýmda Yanýmda sen vardýn rüyadan da Gerçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.