Manzara
Bakýþlarýmý tavana diktiðim noktada büyüyor gökyüzü
Kirpiklerimin ucundaki sis dalgalanan deniz
Kývrýmlarýný duvarlarýma çeken
Terlerken baþucumda kendim
Islak gölgeler gecelerce saatlerime
Uðuldayan...
Iþýklar geçiyor karþýmdaki aynadan
Iþýklar/evler ve kuleleler
Odamýn ülkesi
Insansýz yürüyorlar yataðýma
Devriliyor aþk suskun ihtiþamýyla
Uykularýma
En çok
Kentin aðzý açýk kapýlarý gülüyor
Içeri giriyorum
Elini tutarken derinliðin
Kitaplar ve kalemler
Bulutlar aðlýyor
Aslýolan kadar gerçek içimden dýþýma akan
Sol yanýmýn hüdasý
Aþka inanmayý seçtim
Sür atlarýný hýzlýca yoluma
Rüyalarýn hakikatýnda buluþmak
Koklandýðýnda koybolacak gibi durmuyor
Ki,sesimde tatlý naðmedir akþam
Ve geceye örtülen tül gibidir sessizlik
Beklemek yüreðinin ucuna gebe
Soluk doðurmaktýr
Açar mý pencerelerini
söyleyeceðim en güzel söz
Ruhumdaki manzaraya
Çünkü,
yanmayý düþlemek
Gönül bahçesine güneþler açtýrýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.