MUTLUYUZ

Kediden, köpekten, tavuktan- kazdan,

Hepsinden kurtuldum, böyle mutluyum!

Þehirde; ne eþek ne arý ne kuþ,

Bülbülden kurtuldum, böyle mutluyum!...


Taþ, çakýl, betonlar bizimle deðer!

Güneþ nerden doðsa, yine mutluyum!

Hiçbir þey kalmasýn, ne inek ne süt,

Ayrandan kurtuldum, böyle mutluyum!...


Heryer ayna oldu, gördük biz- bizi!

Kupkuru bed hayat, susuz mutluyum!

Özel kafeslerde, kuþ besler idim,

O’ndan da kurtuldum, böyle mutluyum!...


Komþuya gitmek yok! Gelmez; istersen,

Televizyon yeter, tüplü mutluyum!

Cenâzemize hiç kimse gelmezse;

Mevlidden kurtuldum, böyle mutluyum!...


Yalan konuþ! Dinleme, kimseden yalan!

Akþama dek anlat, “Çal”dan “Mut”luyum,

Elinden gelirse, sen de et talan!!!

Çaldýkça kurtuldum, böyle mutluyum!...


Kadir’im. Kalkarým, çok defâ erken,

Þiir der; merâmým, böyle mutluyum,

Kimseden borç almam, kimseye vermem,

Dostlardan kurtuldum, böyle mutluyum!…


Deme! Hiçbir yalan, riyâdan utan,

Batan bizim gemi, benim O batan!

Dert üstüne tatlý sözler çaðlatan,

De, þimdi mutluyum. Söyle: Mutluyum.

Kadir Yeter. TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın: