Yataðýný bulmak istedikçe yolum
Çok eskiye gidiyor yolculuðum.
Hz. Âdem ve Hz. Havva ile
insanlýðýn atasýna uzanýyor kolum.
Ýtekliyor bir dize
þafak rengi bir gecenin kapýsýný.
Kafamda ne kadar sözcük varsa
uçup demir atýyor Arþa.
Þükür diyor iç sesim
kavuþtukça yokluðun zýddýna.
Kaldýrýmdan taþ söker gibi
kopuyor içimden bir þiir
Üþüyorum sayfalarca
Yedi kat gökyüzü ile
yedi kat yeryüzü arasýnda çýðýn altýnda.
Hud ile geçiyorum
helâk edilen bir kavimin içinden.
Eyyüb(as)ûn sabrý
Süleyman (as)’ýn dokuz mucizesiyle.
gökyüzüne atýyor kuþlar imzasýný.
Musa (as)’ýn asasý bölüyor ikiye
garip bir hicraný.
Süpürmek için açtýðýmda acýnýn kapýsýný.
Yemin olsun ki;
Allah’a, Önder’e, Kur’an’a.
Uçsuz bucaksýz baktýkça
’Semavat, melekleri’.
Tevazu kazýnýyor benliðime.
Eksiliyorum azar azar
unutuyorum bir anda dünyalýðýmý.
Rýzýklanýyorum Ýslam’ýn amentüsünde
fark gözetmeksizin imanýn dört kitabýnda
Tevrat’ta, Ýncil’de, Zebur’da ve Furkan’da...
Rahmeti Ýsm-i A’zam’ýn ulaþtýkça sonsuza.
Hz. Musa, Hz. Davud ve Hz. Ýsa,Hz Muhammet
Dört peygamberin çiçeði açýyor güneþin kýzýllýðýnda.
Gönderiliyor âlemlere olarak
Son peygamber mucizesiyle.
Miraca tutunuyor melekler sýrasýyla.
Resûl-i Kibriya Efendimizi görüyorum
Örülürken Hacerü’l-Esved’in duvarlarýnda.
Ulaþýyor rahmeti sonsuza.
Üfledikçe Ýsrafil Sur’a.
Geçiyorum kalbimdeki sýrat’ý
Mumdan kanatlarla...
Eteðimi çekiþtirdikçe þu can;
alýyorum Yusuf(as)’un kuyusundan
beyaz gömleðimin kokusunu.
Cellat havasý gecelerde
ölüme armaðan ediyorum yoksulluðu.
Benden izin almadan
Ehl-i kýbleye duruyor bedenim
avuçlarým duaya.
Cebrail (as)’in kanatlarýnda...
Ölümden sonra
yeniden baþlýyorum yaþamaya.
Giyindikçe peygamber öðütlerini sýrtýma
yakýþýyorum topraða.
Sorguladýkça Münker ile Nekir
eziliyorum sýrlarýn hürmetine .
Düþtükçe Ýbrahim(as)’in ateþine
Selamet ve soðuk oluyor ateþ
Serildikçe güller ayaðýmýn altýna
Gülistan oluyor her yer.
Görüyorum solumda gök kuþaðýný.
Konuyor içimdeki dallara
cennetin kuþlarý.
Karýþtýrdýkça sayfalarýmý
tutunuyorum bir þimþek aðýna.
iki camdan fanusun ortasýnda
Ayýrýyorum kendimi bir dalga kýranla
Kalýyorum binlerce yýllýk þimdimle yüz yüze
Anlýyorum ki;
Bir ýþýk makasý kestikçe gölgemizi
günleri boyamýþlar hep beyaz bir yalana.
Baþý dizimizde uyumuþ sýr ýrmaðýnýn
Sýðamasak da bir yaþam destanýna
Kilitleniriz Kenzül Arþ’a
Ýsmi Azam duasýyla...
Bir tesbih eksiltirken takvimi
alnýmýzda terlemeden
bir vedanýn sessizliði...!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.