yok geçmiþime gömdüm seni içimden çingeneler çýktý fener alaylarý ve balonlar sahi sen renklendin mi hiç bu kadar ben mi öldüm erik aðaçlarýnýn çiçeði öptüðü zamanlarda
içim neden hep sonbahar
bilirsin ki sen aþýðým bahara doðmasý gereken doðmalý çünkü karnavallara hazýrlanmalý yazlar
oysa sen bilemediðim sislere bakarsýn susarsýn hep için darmadaðýn her gün biraz daha eksilirsin
anlýyorum þimdi seni sen kendinle savaþtasýn aþaðýlarsýn içinden seni geçenleri rüþtünü isbat etmiþ zannedersin insaný aþaðýlayarak
bilirim dýþarýsý çok sana kimi zaman bir çok bilen en çok tatminsiz kelimeler gibisin boyum büyüdü cümlelerde sanarak
oysa sen kendi gözünde bir hiçsin en acýtasý yanýn bu, telafisi zor
bu yeter sana diyemiyorum ben gömülüyorum saf yanýma ve seni tanýdýðým zamanlara
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.