olasý deðil þimdi bilirim eriklerin çiçek açmasý beyaz dokunuþuna bakma düþlerimin karlar uçuþacaktýr belki sabaha beyaz bir gün bekliyordur belki gülerek
elimizde kazýmak ziftlenen günü bir bakýþýn üstüne bir bakýþ eklemek çoðalmak kar tanelerince yaðmak bizi bekleyen aðaçlarýn altýna kimbilir belki de ülkemiz sevmek
umut ekmezsek yetiþmez ki bir yerde ne kapalý yol açýlýr ne de uyuklamaktan vazgeçer g’öz yolda kalýr araçlar ötesinde sýnýrýn bir iþe yaramaz kazmayla kürek
erikler meyveye durdu dane dane düþümde gerçek gibiydi koparýp yemek sallamak aðacý, çýrpmak eriði oysa yoktu artýk böyle bir bahçe ne de aðaç altýnda kulaðýma giren böcek
neden yazdým bu þiiri karda yürümeyi özledim eriði deðil seni özlediðimi söylemeyeceðim bir kartopu olup vurursun beni anlarým o zaman ne zamandayýz mevsim bahar mý kýþ mý?
18. 12. 2017 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.