ffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff

Aþk ararken kendime, aþk; benim kaftanýmmýþ

Nice aþýklar giymiþ ama, o; benim de hakkýmmýþ.


Ben içmiþsem þarabýný, tadý; aþktan akar olmuþ

Ey Sevgili nerdesin, aþkýnla aklým, ziya bulmuþ.


Bir nefer gibi amade aþkýndan, yanmaya þu gönül

Gel ey Sevgili gel ki, aþkýn ateþinle; gönlüme dökül.


Gül; çaya hasret iken hapsetmiþ, kokusunu sine’sine

Gül; çay ile bulur þeref, varlýðýnla; ruhumu da besle.



Afran Murat AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: