içimin uðultusunda saðýr oldu mevsimler sürüldü göz uçlarýma kara kara günlerin kýþ çýkmazlarý
sen süzdün mü hiç mevsimleri mavi biriktirdin mi hiç koynunda yoksa sende fýrtýnalar boyu eksildin mi bak her saniyede ölüyor çocuklar aðladýn mý benim gibi ilk papatya açtýðýnda
bak zamanlar inceliyor arkamýzdan kör bir örümceðin aðlarý gibi süzülsek mi içeri diyorum yok biz bulaþtýk çoktandýr zehre kör örümceði kendine býrak
içim sýkýldý yine hep yalnýz kaldýðým
gülsen diyorum þimdi sana girsen içeri kýþ kapýsýndan diyor diyor da dudaklarým gücüm kalmadý artýk sana baharý koklatmaya
iliþ þimdi kendi köþene desem ve bana kederi anlat sen anlat yeter ki kederi ben gözlerim kapalý ezbere dinlerim bilirsin aþinayým
Beliz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beliz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.