Kim yordu beni böyle, kimde kaldý vebalim Ömrümü efil efil nasýl sardý melalim Benliðimde sahipsiz kývranýr her sualim Beyaz kaðýda düþen kaçýncý siyahým bu!...
Düþ pazarýnda yitik, kimsesiz hayallerim Sabrýmýn dergahýnda kalakalmýþ ellerim Dilimde hep ýstýrap, hüzzamdýr gazellerim Bir olmazýn peþinde kaçýncý günahým bu!...
Münzevi bu gönlüme, kasvet ne çok yüklenir Ufuklarýn ucuna hep yalnýzlýk eklenir Umutlarým bulanýk, meçhule sürüklenir Gözlerimde tükenen kaçýncý fersahým bu!...
Dünya dedikleri þey; hissiz, ne soðuk bir yer Bana kalan bezginlik ve bitmeyen bir sefer Belkiler aleminde tek hükmü geçen Kader... Çaresiz bir þiirde kaçýncý eyvahým bu!...
...
................Mürsel Emre Doðan...13-14 Temmuz 2017, Ýstanbul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.