söz baþka aksýn istiyorum çocuk aklýmla "üþüdüm" diyorum sýmsýký sarýlýyor "sana sarýlýr mýydý "diyorum fena yalpalýyorum gözyaþlarý çapraz boydan ellerime akýnca "baþýmý okþamýþtý" diye iki cümleyle özetliyor usulca uçurumlar açýyor yüreðim bu anýmsayýþ karþýsýnda
_annem iki tane demir þiþ ilmekler aldýkça bir bir ömür yumaðým tükeniyor_
BABA peki ya annen sever miydi seni? çocuk BABAMýn dudaklarý titriyor "bilmem silik bir aný annem üç yaþýndan derin bir iç çekiþ iþte yeþil gözleri yazdan alýntý ben o yeþil gözlerde yara"diyor sessizce donakalýyorum sesi karlar içinden gelip tenimde buzullayýnca
türkü sür/meliyor buðulu sesiyle acý geliyor bu defa anlamadýðým bir dilden aðlýyorum BABAM annesine bense çocuk BABAMA
ikimizde çocuðuz!!! kazaðýmýn kolu çevirip yüzümü siliyorum ellerimle BABAMýn gözlerini öpüyorum üstüme baþým ayrýlýk sesi ardýnda gülümsüyor canýmý yakýyor annesizliðe yenilgisi
_anne’m üzerlik duvarda kendine kalabalýk tütsüleniyor_
soluksuz birþeyler anlatmalýyým yangýndan kaçar gibi söz býçak olsun istemiyorum bir telaþým aðrýlý BABAM aðlamasýn kýrýk bir tebessümle bakýþýna razýyken
sustu kendini gözleri iki uzaklýk esiyor buz kesmiþ zaman sabýr çiçekleri açýyor uzaklýðýna sevinsin istiyorum diyorum ki "BABAm benim seni en çok seven" oysa; annesi iki kirpik aðladýkça büyüyen
kavalýna alýp nefes nefes çocukluðunu tütsülüyor ayrýlýk susuyor derin derin kavuþmasý olmayan
BABAcýðým külünle kalbimi örttüm sevgim dua dua yorgan olsun mezar taþýna...
//uykusu derin olanýn düþü olur gittiðinden beri en ufak çýtýrtýya yüreðim çarpýntýda gelirsin diye kulaðým eþiklerde anladým ki ayrýlýk senden yapýlmýþ BABA dönüp dönüp seni gidiyorum cümle baþý ayrýlýk ki ünlemim her satýr sonunda//
çocuk kadýndan çocuk babama 12 yýlýn can yakan özlemiyle...
Hazal Karadað
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.