ADAM GİBİ ADAM OLMAK
Düþmanýn semtinde el cepte gezilmez
Yetime kaþ karatýp acý söz söylenmez
Bir gün hýnçlanýr keser yolunu
Bir pire için yorganý yakýnca gör
Sonradan görmelerle düðüne bayrama gidilmez
Cahille sohbet edilmez, bir söz söyler konuþamazsýn
Kendini zenginlik havasýnda görenlerin
Bir lokma ekmeði yenmez sonra laf duyarsýn
Kimse sevmez baþý havada olaný ol mütevazý
Ýkiyüzlü, riyakâr olma menfaat için adam satma
Ölüm de olsa onurunu gururunu ayaklar altýna aldýrma
Ýnsanlara çok deðer verip kendi deðerini de düþürme
Hýsým akrabaný iyi taný herkese eþit mesafede ol
Kurunun yanýnda yaþýnda yandýðýný unutma
Kimselere maþa olup köz tutmasýna fýrsat verme
Kimsen olmasa da yaþanýr korkma bu dünyada
Baþkalarýnýn sözleriyle hayatýna yön verenler çok cevrede
Gerçek sahiplenecekleri elinin tersiyle iterler bir kenara
Kimler gülüyorsa yüze, dost deðil menfaattir beklentisi
Ýçi baþka dýþý baþka fikri baþka þeytanidir düþünceleri
Düþkün zannedilen insanlarýn çalýnmaz kapýsý
Sonradan görmelerin cebi dolsa da sýfýrdýr karakteri
Gerçek dost gerçek sahiplikten uzak yaþýyor kendileri
En yakýnýyla konuþmaya tenezzül etmez, keserler selamý
Ar namus þeref yoksunu, kendilerini dürüstlük timsali sanýrlar
Dillerinden düþürmezler iman þeref namus kavramýný
Nefsinle barýþýk ol açta olsan adam gibi adam olarak yaþa
Huzurla bir lokma geçiyorsa boðazýndan mutlu bir yuvada sýn
Gönül kýran olma gönlünü kýranla da dost olma
Bir gün sana döner, sen utanýp sýkýlmazsýn varsýn o utansýn
Kýsmetinde ne varsa onu yaþarsýn yok diye üzülüp tasalanma
Dünya fani her þey gelip geçici, mutluluk saðlýk iste Allah tan
Para pul zenginlik bir esintiyle uçup gider ardýndan baka kalýrsýn
Karakterin saðlam olsun dik dur boyun eðme muhannete
Satmadýkça iradeni fikrini kiþiliðini sen adam gibi adamsýn
Vasýf’ým budur benim her dosta kýsadan acizane nasihatim.
VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
07.12.2017 ÇARÞAMBA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.