umudun
yok oluþlarý teninde taþýdýðý
bir yer
hüküm ki
gücenmeleri ergen
sessizliði makasla biçilen
bir karanlýðýn karþýsýndayým
boþluklar ve hüzün
doðurganlaþan uçurum ikilikler gibi
ruhuma doðuyor
pervanesiz kat kat çýðlýklar
ellerim saðýrlaþýyor
çocukluðuma kim seslense duyulmaz.....
hasretler yakalýyorum zifiri ama mert olan
elekleniyor dikiþsiz kimliðim
ölmek pahasýna
olmazlara gülümsüyorum
bilinçlenmiyor
emeklerken adýmsýzlýðým
dokunurmusunuz
yüreðimin savaþan kara intiharlarýna
çünkü
uçsuz elbiseler dikiyor niyetlerim
.....