Yaz şarkısı, Albert Samain, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Yakýcý bir güneþte
Geçerken topladýðýn
Çiçeklerin,
Kaçýyor derinlerine,
Sýcaktan þimdi,
Yapraklarýn.

Patikalarý arýyoruz
Yarý açýlmýþ
Denizi andýran,
Dalgalandýðý zaman,
Yeþil bir yarým gün
Maðaradan.

Gür çalýlýklardan
Anlaþýlmaz bir ezgi
Yükseliyor,
O derece ahenkli ki
Orman olabilir bu,
Hayal ediyor...

Usulca þarký söyle;
Aþýk yüreðimde.
Hayraným
Sesini iþitmeye
Korunun sessizliðinde
Yankýlattýðýn.

Kuþ, bir hamlede
Uçarken, dalý,
Eðiyor,
Karanlýk dallarýn altýndaki
Kaynak, berrak bir sel gibi
Akýyor.

Gel otur kýyýsýna
Altýn renkli tomurcuklar orada
Dolup taþýyor...
Rüzgâr sularýn üstünde
Çýnlayan kamýþlara
Çarpýyor.

Ve kal öylece
Tap tatlý kaygýsý içinde
Hoþa gitmenin,
Bir gül diþlerinde,
Ve çýplak ayaðýn, içinde
Berrak sularýn.

Albert Samain (1858-1900)
Çev. Sunar Yazýcýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: