ve ben
gözlerine dökülüyorum gezden
usulsüz bir türküde söylenen
sahipsiz bir dörtlüðüm
bitmemiþ ödevlerim
kasým gelmeden üþüyen gülüþlerim
çitlembik tadýnda özlemlerim var
kanatlarým göç yollarýnda
ne zaman gökyüzüne baksam
umut çöker gözlerime
aslýnda zor olan
sensiz yürümek
yoksa
uçarým seninle Karadeniz’den Akdeniz’e
fevkalade deðil
meçhulüm faili müebbetlerde
þimdi
yok bir þeyim
ihtimallerinden bütünlemedeyim
dar sokaklarýnda umudu bekler yüreðim
ellerimden tut
kuþlara yem at
ya kulaklarýma bir masal fýsýlda
yada esir al yüreðimi Köroðlu’nda
oralarda
seni çok sevdiðimi söyle
Kasým/2017/Antalya
Sýtký ÖZKAYA