İklimler değişiyor yokluğunda

Ýklimler deðiþiyor yokluðunda,
Saatler bir ileri, bir geri alýnýyor.
Zaman;
Ýçi boþ bir kitap
Hiçbir þey anlatmýyor.
Yaðmurlar yaðýyor aralýksýz
Ýçimdeki çiçekler ölüyor susuzluktan
Ve rüyalarým sýra bekliyor;
Uykusuzluktan...
Karanlýk basýyor içimi,
Sonuna kadar açýyorum kapýlarýmý gitsin diye;
Çýðlýk bile atamýyorum korkudan.
Buram buram seni getiriyor rüzgarlar,
Durulmuyor kokudan!
Adýný söylüyor dilim bir dua gibi;
Ýsmini yazýyorum tenime durmadan.
Ýklimler deðiþiyor yokluðunda,
Güneþ hem doðuyor, hem batýyor.
Zaman;
Ýçi boþ bir kavanoz
Hiçbir þey görünmüyor.
Sesler duyuluyor aralýksýz
Ýçimdeki adamlar ölüyor sessizlikten
Ve küçük dilimi yutuyorum;
Açlýktan...
Yoksulluk deðil de yoksunluk sarýyor içimi,
Sonuna kadar açýyorum ellerimi kadere;
Bir dilenci misali sen diliyorum Tanrý’dan.
Duman duman seni getiriyor rüzgarlar,
Nefes bile alýnmýyor kokudan!
Adýný yazýyor elim bir slogan gibi;
Ýsmini yazýyorum duvarlara durmadan.
Ýklimler deðiþiyor yokluðunda,
Þehirler dolup dolup taþýyor.
Zaman;
Ýçi boþ bir havuz sonbaharda
Yüzülmüyor.
Çýðlýklar büyüyor aralýksýz
Ýçimdeki çocuklar boðuluyor nefessizlikten
Ve þiirlerimi topluyorum;
Boþluktan...
Kelimeler dolduruyor içimi,
Sonuna kadar açýyorum kapýlarýný kütüphanemin
Seni okumak isteyen her bir hücreme.
Olan biten her ne varsa seni iþaret ediyor,
Sanki sana dönüyor dünya;
Adýný çiziyor aklým bir tablo misali;
Ýsmini kazýyorum topraða durmadan.
Ýklimler deðiþiyor yokluðunda,
Her dakika, bir öncekini gömüyor.
Zaman;
Ýçi boþ bir mezar
Ölünmüyor...
Sosyal Medyada Paylaşın: