Dinliyorum Zamanı

Uzanýp tutmak istiyor ellerim,
Ellerimden kayýp giden her aný.
Bir þelaleyi, bir bardaða doldurmaya çalýþmak bilyorum
Durdurmak zamaný.
Ahmaklýktan baþka þey deðil, anlýyorum.
Çocukluðumu arýyorum çoðu zaman,
Jetonla çalýþan bir telefon kulübesinden
Ve aradýðým kiþiye ulaþýlamýyor.
Ahizenin üzerindeki deliklerden buram buram bir koku geliyor burnuma,
Naftalin kokulu sokaklar ve caddeler.
Boþluða düþercesine küçülüyor öylece;
Biraz evveller, dünler ve çok uzun zaman önceler...
Bir rüzgara tutunup
Bulutlara týrmanasým;
Yaðmur olup düne yaðasým geliyor.
Güne nasýl baþlarsam baþlayayým,
Bir yaným hep eksik kalýyor.
Yüzme bilmeyen þiirlerimi denizlere býrakýyorum,
Boðulup giderler belki diye;
Ama nafile!
Bütün kelimeler geçmiþe tutunuyor,
Kilometrelerce yüzüyor.

Uzanýp tutmak istiyor ellerim,
El olup giden her aný.
Kalemi kaðýdý býrakýp susuyorum,
Kulaðýmý dayayýp boþluða;
Dinliyorum zamaný...
Sosyal Medyada Paylaşın: