İç Çöküş 3

Hüznün imzaladýðý bir hayattý bizimkisi,
Bu yüzden çok sevdik þiiri…

Ne kýrlangýç özgürlüðünde
Ne taze yosun kokusunda
Ne de istiridye özgünlüðünde
Bir hayat bulamadýk, bulmayalým.

Hangi daðý aþtýysak ardý hep yalnýzlýktý,
Bir kalem bir kâðýt,
Sol yanýmda hüzne aðýt
Sanma ki sevmiyorum
Ben yalnýzlýkla aþýk atýyorum.

Birde saðlam iradesi gönlümün
Demir döver sorsam kendine,
Oysa bir þiir görse, dökülürken yüreðimden
Alýr baþýný gider,
Ne ben kalýr, ne ah
Yok, olur kendinden.

Yok, olmaya meyilliyiz az biraz,
Var olmanýn telâþesin de,
Ne de olsa yaþam var en aðýrýndan
Ne de olsa sevdalar var en aðrýlýsýndan.

Varlýðýnýn güzelliðini bir güne sýðdýracaksam eðer
Geri kalan ‘üç yüz altmýþ dört’ gün hesap sorsun benden
Diyebileceðim bir sevdam var misal,
Ben ona öleyim, o bana hep visal.

Belki bu bir iç çöküþ, belki de, öze dönüþ
Yalnýzlýðý burada kalsýn þiirlerin
Yetimliðimiz burada,
Fon müziði tadýnda hüznümüz burada…

Hani dað; daðlanýrda, yanar ya alev alev
Yanmalýyým özümde bende,
Suretim dar-ý Dünya’da kalsýn
Aslý’m ukba’da muteber.

Sosyal Medyada Paylaşın: