SOLUMDA LAL ŞİİRLER...

Geleceðimi kuruyorum,
Zaman kadar yalýn olmayý dilediðimse
En aykýrý yalaným:
Öncemden çýkýp da yola
Yalvar yakar
Ýçimin diyetini ödemek adýna
Þiir boylarýnda þehrin
Solmuþ çiçeklerle kendimi avuttuðum.

Týð gibi bir yalnýzlýðým var:
Sarý saçlarýnda güneþin yine aykýrý aþklar gizli,
Adýmlarýmý küçülttüðüm irili ufaklý þiirlerde,
Katsayýsý belki de azýmsanmayacak mutsuzluðumun
Ýlahi sakýncalarýnda bir geçide düþüp de yolum,
Ýmgelerce vurulduðum þaibeli duygularým.

Maðaralarýnda insan ýrkýnýn,
Mamalarýnda biçimsiz korkularýn
Bir de demediklerime kanýp
Evrenden saklý tuttuðum isyanlarým;
Yine, halk dilinde pejmürde bir ömrü sahiplenmek adýna
Kýt kanaat zevklerime demir atýp da;
Düþ bilip de düþmez kalkmaz Allah bir misali,
Ýçimdeki þu soytarý gölgeye bile duyduðum öfke;
Hanidir yoksunluðun izbelerinde
Melek yüreklerin bile kanatýldýðý
Üç harfli tek hece
Yine düþkünlüðüm bilinmeze.

Özrümde saklýyým alabildiðine,
Mealinde sýrlarýn,
Kelamýnda kayýp mýsralarýn
Afili bir boykot;
Adýmdan çýkýp da yola
Adýmlamakla kaçmak arasýnda sür-git;
Sonra da koyulduðum yolun,
Varmak adýna

Solumda lal þiirler yine sol notasýndan bu yana
Hayatýn alfabesine isterik bir dokunuþ;
Namert i mgelerden çýkýp da yola
Hayattan arakladýðým sirayeti
Ketum bir kâhine hediye etmiþken.

Bürüdüðüm rahle,
Bürünmediðim siyah maske,
Büyüttüðüm çocuklarým kýraðý çalarken gece gece,
Becermek deðil beðenmediðim gönül hutbem:
Ýçine serptiðim ölümüne sevdaya kayýtlý
Hayat þecerem.

Dediklerimin miri gönül yasým,
Dokunmaya kýyamadýðým elyaf hüzünlerim,
Katmersiz hazne,
Kademesiz rütbe,
Kayýtsýz gözlerde sönmüþ feri
Yine ela sancýlardan çýkýp da yola
Elemi bile çarçur ettiðim
Ölümüne sevdiðim yeminli beyaným,
Aþka aþk ile serildiðim;
Hüznü bile baþ göz yaptýðým o yolculukta
Bilindik bilinmedik ne ise
Gýyabýnda rest çektiðim.

Takoz düþlerin de perde arasý
Soluduðum zehirli hülyam;
Çýkýp da yola sonlandýramadýðým
Hazin güftem
Yine alelade bir nakarat asla kayda deðer
Deðildir, demekten hicap etmekse
Neyi nereye iliþtirdiðimi bilmeden
Bir de boykot ettiðim hazanda soluyan
Yaz yaram yine acýnýn doruðu;
Yine kaderin konuðu;
Yine yeniden demeyeli ne çok zaman oldu madem,
Kinaye bürüyen gözlerden de uzak kýldýðým
Çocuk sevdam,
Yalýn neþem
Hoyrat bir sunumu olsa da kederli güncem.

Ýçinde dolumu aþka hitabet
Yüreðe çökse de zaman zaman rehavet,
Hadi, sav sýraný, sen çocuk,
Aþký kýble bilen kim kaldý ki son durak?
Meylederim ölüme,
Meramýmý dillendiren yollara da geçit versem,
Hanidir duraðan
Hanidir yanýp yanýp sönen
Hanidir miladýmýn ittifaký kaderle;
Mutlak gaybý ömrün nasýl ki bilinmez bir reçete
Üstelik katmersiz yalanlarý boyayýp sükûta
Hadi, sen de çekil gözümün önünden;
Lanet sevdam
Þaibeli masalým,
Kayýp prensim,
Ayýp bellediðim her þiiri yastýk yapýp da gün ertesi
Katýk bellediðim yasý demleyip de baþucumda
Sondun madem
Sonum geldi o zaman.

Hadi sonlanalým beraber þiir bitmeden
Ver elini geceye serdiðim huzura minnet duymadan
Esir aldýðýn yürekte çözül sen de dirhem dirhem.

Sosyal Medyada Paylaşın: