ŞAİRCE BİR ÖZLEM...

Neminden kaçamam yasýn,
Tutmak deðil de matemi,
Tutunmak olmalý hayatýn gayesi.
Ýlla ki tutunmak bir yerlerinden
Kibri gömdüðün hangi satýr arasý ise
Piþekâr’ýn sitemini arazlýða mal eden
Gölge yetilerin de uzantýsýnda
Bir nida benzeri deðil mi
Yine o ellerim titreyen?

Sesimde bile hazan saklý
Neþemde sükûtun derin izleri,
Sevip de sevilmelere niyazýmý dinlerken melekler ve Tanrý
Yine kucak açtýðým sayýsýz gönül tenhasý.

Þimdilerin yoksunluðunu yaþadýðýmý kim söyledi?
Kim söyledi asla afallamadýðýmý?
Ya da matemden haz ettiðim,
Esrikli duygularýma niyaz,
Biraz da patavatsýz benliðimde
Ara sýra evrenin verdiði ikaz.

Yine depreþen özlemin dibinde
Olmadý da kara leke
Ne de alnýmda
Gözlerimde her dem ela bir sancý,
Babamdan miras ne de olsa;
Çalakalem yaþadýðým þu hicaz makamý güncemde
Sevdiðim sevdiceðim gözleri ufkun
Ýçimde hep utku yine
Gözlerimi diktiðim yarýnlarda
Korunaklý bir lehçede tutunmakla iþtigal
Hayatýn þifresinde olsa da kaçýnýlmaz merak.

Bir sonraki hüzün nerde,
Deyip de kucak açtýðým kadere
Ýlan edilesi dokunulmazlýðýn biteviye
Sürgün ettiði yalnýzlýðýmdan çýkýp da yola
Varmayý becermekle gitmek arasýnda
Kala kaldýðým o belirsiz durak.

Birden baþlamadým saymaya
Ne de atladým seneleri
Belki de akladým ölümün seyrini:
Ne yâd ettiðim
Ne de sevdayý yar ettiðim sayýsýz yabancý;
Ýsimsiz her biri ve þanlý þerefli olmalý
Sevginin sicili.

Kundaklanmadan masumiyet
Ýsi daðýlýp da gölgelere sýzan mecburiyet
Duyumsuz insanlarýn taþýdýðý önyargýyý da silmeli
Yine þiirin niyazýnda saklý o imla hatalarý…

Týpký hayat gibi:
Bir yanlýþ bir doðru.
Týpký umut gibi;
Ne kayýp ne de sana doðru.
Týpký aþk gibi:
Koruyup kolladýðým ilahi bir þarký
Yine notalarý bana ait
Hele ki sevdanýn mýsralarýna dokunurken
Aþkýn ayak izi.

Üstelik incinmeden sevmeyi þerh düþtüðüm,
Ýncinsem de vazgeçmeyi yok saydýðým
Belki de öykündüðüm ama asla övünmediðim;
Belki ördüðüm þiirlerde lehçe lehçe dizip de
Duygularý;
Geri durmadan kurallarýndan evrenin
Yine aþka koþtuðum
Hangi koþut ise þairce bir özlem,
Sihrinde kelimenin yankýsý
Þair deðil de safi duyguyu içen bir fani;
Ölümüne sevmekse hayatý ve sevdayý
Yola koyulmanýn da tam da sýrasý.

Sosyal Medyada Paylaşın: