Tebessümün göstergesiydi göðsüm
kendi ekosuyla buluþurken sesim.
Küçük bir çocuk gibi
baðladým adýmý kelebeðin kanadýna.
Sürdüm bisikletimi
yol üstünde unutulmuþ yollara.
Nokta nokta boþluklardan
ilkbahar düþtü topraðýma.
Yer deðiþtirdi adresim erguvanlarla
mor çiçekli bahar oldum
tüm kýrgýnlýklara.
Ýncindiðim duraktan aldým ihanetleri
tek tük kadýnlar aydýnlatýrken caddeyi.
Epriyen sözlerin yenilenen þeridine
mecazlar sedyesinde taþýdým yenilgileri
Daðlarýn denize vuran gölgesinde.
kapattým içimin kepenklerini.
Çýkmaz bir sokakta biriktirdim sevgimi.
Buluþup büyüttüm
sesimi çalan sessizliði.
Ýlk þiirim ;yüreðimdi
Ne yana göçsem
bir yaný sevda bir yaný hasretti
Tüm yokuþlarý ters çevirip
iki yakasýný birleþtirdikçe Ýstanbul’un
yol deðil yar oldu müzmin yaralarým.
Yaratýrken kendi kavþaðýmý
Ölmek ve sevmek için bir kez daha.
Kar beyazý bir iksir kaldý
Hüzün ipeði ördükçe zamaný
ne Yusuf kaldý ne Züleyha
söyledikçe adýný...
Yenildikçe küs bakýþlarýna
Yorulmamýþ sevinçler serpildi
sere serpe etrafýma.
Yüreðim indi inecek parmak uçlarýma.
Ferhat kazdýkça üstünü daðlarýn
sevgim o kadar derindedir halâ sana...
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.